تحصیل در دانشگاههای ایتالیا و یادگیری زبان ایتالیایی

درباره میلان

میلان (Milano) دومین شهر بزرگ ایتالیا و پرجمعیت‌ترین شهر آن است. این شهر در دشت لومباردی قرار دارد. این شهر که در حد فاصل بین کوه های آلپ و آپنین واقع شده دارای مراکز بزرگ فروش لباس است. میلان شب های خاطره انگیزی را برای جهانگردان به جای می گذارد و سوای مناطق تفریحی بسیاری که دارد، نمایشگاه ها و موزه های زیبایی را در پیش چشمان ما می گذارد. میلان شهری زیبا و مدرن است که توانسته ترکیبی از ایتالیای دیروز و امروز را در معرض دید همگان قرار دهد. این شهر علاوه بر آن كه از نظر هنری بسیار غنی است، تاریخ و فرهنگی منحصر به فرد دارد و امروزه پایتخت تجارت، مد و موسیقی کشور ایتالیا به حساب می آید. این شهر شمالی ایتالیا، یک و نیم میلیون نفر جمعیت دارد و دیدنی ترین آثار تاریخی را در خود جای داده است. بزرگ ترین طراحان مد ایتالیا سعی کرده اند تا در نزدیکی مرکز شهر و در چارسوق مد، بوتیک و مغازه ای برای خودشان دست و پا کنند. مهمترین آکادمی های آموزش طراحی اروپا در میلان واقع شده اند. بازار سهام اصلی ایتالیا در این شهر است و همین امر باعث شده تا شرکت ها و موسسات مالی مهم ایتالیا سر از شهر میلان در آورند. هنر موسیقی این شهر آوازه ای جهانی دارد و بزرگ ترین نمایشگاه بین المللی اروپای جنوبی در شهر میلان واقع شده است، میلانی ها به این نمایشگاه بزرگ فیه می گویند. 

  جاذبه هاي توريستي میلان : میدان دلدوئومو، میدان مرکزی میلاناز میدان‌های اصلی و جالب این شهر می‌توان از میدان دلدوئومو نام برد. از دیدنی‌های شهر میلان کلیسای دومو است که به سبک معماری گوتیک ساخته شده است و تئاتری بنام (Teatro della Scala) که به زبان ایتالیایی تئاتر پلکانی معنی می‌دهد. این تئاتر باشکوه در سال ۱۷۷۸ میلادی ساخته شده و برای ۳۶۰۰ نفر تماشاچی جا دارد و روبروی مجسمهٔ لئوناردو داوینچی در میدان Palazzo della Scala قرار دارد. مجتمع نمایشگاهی تجاری فیِرا میلانو (Fiera Milano) که در حومهٔ شمال غربی شهر ساخته شده‌است، بزرگ‌ترین پروژهٔ ساخت و ساز در اروپا و خود مجتمع بزرگ‌ترین تجاری نمایشگاهی دنیا به حساب می‌آید. این مجتمع در آوریل سال ۲۰۰۵ میلادی افتتاح شد.

 مراکز خرید میلان : میلان پایتخت مد جهان و بهشت علاقمندان به مد است. هر جور مغازه‌ای هم تویش پیدا می‌شود: از مراکز فروش طراحان معروف گرفته تا مغازه‌های کوچک دست‌دوم فروشی. مرکز خریدهای اصلی دور و بر میدان دوئومو، میدان کاوور و میدان سن بابیلا هستند، اما در خیابان‌های مونته ناپولیون، دلا اسپیگا، ویتوریو امانوئله و سن آندره‌آ هم فروشگاه‌های خیلی خوبی پیدا می‌شود. 

 فرودگاه میلان : فرودگاه‌ مالپنزا در شهر میلان‌ِ قرار دارد و بزرگ ترین فرودگاه این شهر به شمار می‌آید. این فرودگاه که قبلا "ائروپوئرتو سیتا دی میلان" به معنای فرودگاه شهر میلان، نام داشت در 40 کیلومتری شمال غربی مرکز میلان قرار دارد. فرودگاه مالپنزا یکی از 3 فرودگاه محدوده متروپولیتن میلان است.این فرودگاه دو ترمینال دارد که یکی مخصوص پروازهای بین‌المللی داخلی ، غیر شنگن و اروپاست و دیگری مخصوص پروازهای هواپیماهای ارزان قیمت است. 

  حمل و نقل عمومی میلان : شهر میلان دارای سه خط اصلی مترو است. این خطوط حمل و نقل شهری دارای ایمنی کافی هستند وبا آنها تقریبا می توان به همه جای این شهر رفت. اگر می خواهید به جایی بروید که متروها قادر نیستند شما را ببرند، آن وقت باید از اتوبوس و ترامواهای دقیق و منظم شهر میلان استفاده کنید.

   تاريخچه میلان : طبق تاریخ رومیان در مکانی که شهرمیلان واقع شده است ، چیزی در حدود ۶ قرن پیش ازمیلاد مسیح، روستایی به وجود آمده بود. ۲۲۲ سال پیش از میلاد مسیح، لژیون های رومی این روستا را فتح کردند و بر آن نام مدیولانوم گذاشتند. با وجود شورشهایی که در شهر مدیولانوم علیه اشغالگران رومی صورت گرفت، آنان نتوانستند رومیان را از سرزمین و شهر خود بیرون کنند. به طوری که در پایان سده پیش ازمیلاد مسیح، شهر میلان دیگر جزئی از سرزمین سزارهای روم شده بود. حرکت های استقلال طلبانه در شمال ایتالیا و در قرن 12 میلادی حرکت های مهمی برای کسب استقلال صورت گرفت؛ حرکت های خودجوش و مردمی که بعدها کومونی نام گرفتند. جنبش کومونی با امپراتوران آلمانی در ستیز بود. شهر میلان در این هنگام توانست قدرت اقتصادی خود را در منطقه تثبیت کرده و از جنبش کومونی حمایت کند. طی این دوران شهر میلان تحت قوانین دموکراتیک اداره می شد و ساختمان قصر حقوقدانان (پالاتودلا راجونه) نیز برای مقاصد سیاسی و حقوقی ساخته شد عصر جنگ خانوادگی ویسکونتی و اسفورزا پس از آن که نوادگان نخستین ساکنان میلان بر این شهر تسلط یافتند، حکومت دموکراتیک آن نیز از میان رفت. نوادگان نخستین ساکنان این شهر از خاندان ویسکونتی بودند و ایشان بین سال های ۱۲۷۷ تا ۱۴۴۷ بر این شهر حکم راندند. در زمان حکمرانی ویسکنتی ها، ساخت کلیسای بزرگ دومو و قصر میلان آغاز شد. پس از سال ۱۴۴۷ سه بار حکومت، به مدتی کوتاه، به دست جمهوری خواهان افتاد تا این که در سال ۱۴۵۰ فرانچسکو اسفورزا داماد آخرین دوک و فرمانده سپاه میلان حکومت این شهر را در دست گرفت. در زمان حکومت خاندان اسفورزا، کشور ایتالیا با حرکت رنسانس مواجه بود و مهمترین آثار هنری در این کشور خلق شد، به طوری که لئوناردو داوینچی به این شهر آمد تا آثار هنری خود را به مردم آن تقدیم کند. کلیسای زیبای سانتاماریا دلا گراتزیا نیز در همین سال ها بنا شد. حمله اسپانیایی هادر اوایل قرن شانزدهم اسپانیایی ها بر شمال ایتالیا قدم گذاشتند و بر سر تسخیر شهرهای آن با فرانسوی ها درگیر شدند. این گونه بود که شهر میلان سقوط کرد و برای حدود دو قرن به دست اسپانیایی ها افتاد، در این دوران هرگونه پیشرفتی متوقف شده بود در سال ۱۶۳۰ بسیاری از مردم شهر از شیوع بیماری طاعون تلف شدند. جنگ های خونین در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم باعث شد تا شهر میلان به دست سلسله هاپسبورگ اتریشی بیفتد. سپس در نیمه دوم قرن هجدهم کنترل شهر به دست ماریا ترزا افتاد. در این دوره بود که تحولی اجتماعی در میلان پدید آمد و این شهر رونق اقتصادی را تجربه کرد. رونق اقتصادی شهر مبنایی بود برای پیشرفت در همه زمینه های هنری، فرهنگی، تحصیلی، اداری، اجتماعی و علمی. مهمترین دیدنی های شهر میلان نیز مربوط به همین دوره هستند: آکادمی بررا، سالن اپرای اسکالا، پالاستو رآله، و ویلارآله. بناهای دیگری نیز مربوط به همین دوران به جای مانده است که همگی به سبک نئوکلاسیک ساخته شده اند. عصر ناپلئون پس از انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹، فرانسوی ها عاشق جنگیدن شدند و سعی کردند تا امپراتوری نوین خود را گسترش دهند. اینگونه بود که شهر میلان سقوط کرد و به دست سربازان ناپلئون افتاد. ناپلئون هم نظارت بر بخش شمالی ایتالیا را به خویشان خود واگذار کرد. این دوران اگرچه کوتاه بود ولی نوآوری هنری بسیاری در آن صورت گرفت. عصر تاخت وتاز اتریشی ها و مجارها پس از آنکه ناپلئون در سال ۱۸۱۵ شکست خورد، اتریشی ها برای بار دوم به میلان آمدند. در این دوره بود که اندیشه وحدت ایتالیا شکل گرفت. مردم شهرمیلان در سال ۱۸۴۸ علیه اشغالگران کشورشان شوریدند ودر سال ۱۸۵۹ این شهر جزئی از قلمرو پادشاهی ساووی شد. پادشاهی ایتالیا پس از آنکه بخش های مختلف ایتالیا با یکدیگر متحد شدند و وحدت یافتند، شهر میلان توانست از نظر اقتصادی به شکوفایی دست یابد و مبدل به مرکز مالی و صنعتی منطقه شود. بسیاری از کارگران از دیگر شهرهای ایتالیا به این شهر جذب شدند. رشد شدید اقتصادی این شهر باعث شد تا تنش های اجتماعی آن به اوج خود برسد، به طوریکه در سال ۱۸۹۸ ناگزیر شدند تا به زور گلوله های توپ، شورشگران میلانی را سرکوب کنند. بانک ها به سرعت، مناطق مرکزی شهر را صاحب شدند و شرکت های بیمه ساختار شهری آن را تغییر دادند. مناطق مسکونی شهر شکل تازه ای به خودگرفت و زندان معروف سن ویتتوره تاسیس شد. در سال ۱۹۱۹ حزب فاشیسم میلان بنیانگذاری شد. در آن دوران همه مردم شهر از ظهور دیکتاتوری در کشورشان استقبال کردند. مخالفان نظام دیکتاتوری در این شهر تشکیل شده بود از عده ای کارگر صنعتی و تعدادی از روشنفکر مآب ها. در دوره فاشیست ها، ساختمان ایستگاه مرکزی تاسیس شد. نمونه ای از معماری مدرن این دوران نیز امروزه به چشم می خورد و آن عمارت تریه ناله است. دوره پس از جنگ طی جنگ جهانی دوم، از آنجا که میلان جزو نزدیک ترین شهرها به مرکز اروپا بود، درمیانه نبرد قرار گرفت. جنگ های پارتیزانی علیه اشغالگران نازی، اغلب در اطراف این شهر صورت پذیرفت. نازی ها در سال ۱۹۴۳ این شهر را ا شغال کردند. پس از پایان جنگ ، مردم میلان به بازسازی فوری شهرشان پرداختند و توانستند شهر خود را به شهری استثنایی تبدیل کنند. امروزه شهر میلان به خاطر برخورداری از بعضی خصوصیات، یکی از مهمترین شهرهای اروپا به حساب می آید. خصوصیات اصلی این شهر عبارتند از: مهمترین مرکز مالی، تجاری و چاپ و نشر. به تازگی این شهر توانسته است تبدیل به پایتخت رسانه ای جهان شود. میلان دارای بخش های خدماتی قدرتمندی است و نمایش های مد این شهر زبانزد عام وخاص است. 

 اقتصاد میلان :میلان شهري تجاري، اقتصادي و مركز توليدكنندگان و همچنين زادگاه روشنفكران و هنرمندان بزرگ ايتاليا است. ميلان شهر مدرني است و توسط صنايع حاشيه ايي احاطه شده است. اين شهر داراي ساختمانهاي بلند مسكوني، ادراي، تجاري و صنعتي زيادي است و یکی از مراکز فرهنگی ، صنعتی و اقتصادی است . اما آنچه این شهر را معروف ساخته است طراحی صنعتی است. 

   ساختار میلان : در حال حاضر آثار کمی از دوران روم باستان در شهر میلان باقی مانده است. ستون های سن لورنزو و خرابه های ویاچیر کو جزو آثاری هستند که از دوران رومی ها ، بر جای مانده اند و بیانگر این حقیقت هستند که میلان در آن دوران جزو شهرهای بزرگ بوده است. درسال ۲۸۶ پس از میلاد، هنگامی که امپراتوری روم تقسیم شد، میلان پایتخت روم غربی نام گرفت ومرکزی مهم برای مذهبیون مسیحی بود. بسیاری از کلیسا های باستانی میلان از آن سال ها دارای ریشه مذهبی مسیحی هستند. از جمله سن آمبروجو، سن رائو رجو و سن لورنزو از معماری مدرن این شهر می توان ساختمان بزرک توره ولسکا (Torre Velasca) در مرکز شهر را نام برد. این بنا توسط چهار شریک معمار که به اختصار BBPR نامیده می شوند در طی سا لهای 1956 تا 1958 ساخته شده و ساختمانی تجاری و مسکونی می باشد . از این ساختمان بعنوان نسل اول معماری ایتالیایی مدرن یاد می کنند. برج توره ولسکا تقریبا 100 متر ارتفاع و 26 طبقه دارد و خصیصه اصلی آن ساختار عجیب قارچی شکل آن می باشد. ساختار این برج یادآوری کننده لامبارد ، قلعه و برج قرون وسطایی می باشد چرا که در هر دو ساختار، قسمت پایین ، باریک در حالی که قسمت های بالاتر با استفاده از تخته چوب یا سنگ بکار رفته شده ضخیم تر می باشد. آسمان خراش توره ولسکا در نزدیک کلیسای جامع و دانشگاه شهر میلان قرار دارد و با وسیله حمل و نقل عمومی به راحتی می توان به آن دست یافت.